Een verslagje van een tripje van alweer bijna 10 jaar geleden. Wat vliegt de tijd! 😉
Als we het over extreme vliegvelden hebben, dan is dit daar een voorbeeld van; Furnace Creek Airport in Death Valley in de VS. Dit veldje ligt in het midden van de desolate vlakte van Death Valley aan de Caliornia State Route 190. Het is met een hoogte (of diepte eigenlijk) van -210 voet (-64 meter) het laagst gelegen vliegveld in Noord-Amerika. Daarnaast is het een van de heetste en droogste plekken op aarde. Jaarlijks valt hier maar gemiddeld 50 mm water. Het is hier al meerdere malen 53,9 graden Celsius geweest! Kortom, een extreme plek op aarde.
Je zou dan ook niet verwachten dat je hier een vliegveldje aantreft. Toch is het geen luchtspiegeling. Furnace Creek Airport is ontstaan in 1942 als landingsplaats in geval van nood voor marine- of luchtmachttoestellen. Na de oorlog werd het in 1945 gesloten. Pas in 1953 werd het als civiel veldje geopend, met een startbaan vlak bij de oorspronkelijke baan. De IATA-benaming van dit vliegveld is DTH terwijl de Amerikaanse FAA L06 als code voor het veld gebruikt.
Bij het vliegveldje is Furnace Creek te vinden, een klein resort met een paar hotels en wat winkels. Ook is er het een en ander te zien over de tijd van de goudzoekers.
Een overnachting hier is aan te raden (buiten de warme zomer dan… 🙂 ). Vooral de nachten zijn spectaculair. Door het ontbreken van omgevingslicht is de sterrenhemel overweldigend. Kun je uren naar liggen lijken in het gras!
Terug naar de vliegtuigen. Tijdens mijn bezoek op 8 oktober 2007 stonden er drie op dit veldje. Twee Cessna’s en een Lake Buccaneer. Die laatste is een amfibievliegtuig en zal in de nabijheid van dit veldje nimmer een spatje water onder de romp voelen! De N2012L is gebouwd in 1966, een uitstekend bouwjaar zo kan ik u vertellen! 😉
De N3902C is een Cessna 150H en stamt uit 1968. Het toestel heeft een STOL-conversiekit. Dit is te zien aan de vleugeltips die naar beneden gekromd zijn. Hierdoor heeft het toestel een minder lange start- en landingsbaan nodig. De kleurtjes lijken me nog authentiek. Een fraaie kleurencombi in mijn optiek.
De Cessna 172 kreeg het nodige onderhoud. Ook geen pretje zo in de brandende oktober-zon. Deze N3289L is een Cessna 172H. Met een bouwjaar als 1967 ligt het precies tussen de bouwjaren van de overige twee kisten.
Alle drie deze toestellen zijn/waren vaste residents op dit veld. Meer was er niet te zien. Ondanks de droogte en de hitte vond ik de conditie van de toestellen prima. Zij kunnen kennelijk toch redelijk goed tegen deze extreme omstandigheden.
Foto’s in groter formaat zien? Klik dan HIER en scrol naar USA – Furnace Creek Airport, 8 oktober 2007.