Zelden heb ik me zo kort kunnen verheugen op zo’n mooie ballonervaring. Tijdens een CPL refreshment-training Air Law bleek dat er nog een plekje vrij was in een ballonmand voor een gasballonvaart twee dagen later. Daar hoefde ik natuurlijk niet lang over na te denken!
Jan Smelt had naar aanleiding van de berichten op de site van Bennie Bos (http://www.hotair.nl/) contact opgenomen met de ballonclub Teuto.
Zaterdag 11 februari zou in het donker met twee gasballonnen gestart worden. Er waren in totaal 7 plaatsen beschikbaar. Naast Jan Smelt gingen mee Jelke en Karin Haven, Wiep Kiekes, Martie Woestenenk Herman Rotman en ikzelf.
De avond ervoor werd besloten dat de nachtvaart er gezien het weer niet inzat. Enige nevel werd verwacht.
Uiteindelijk werd afgesproken om rond 7:30 uur te verzamelen bij landgoed Mutter Bahr bij Ibbenburen-Uffeln in Duitsland. Iedereen was keurig op tijd, ook Rainer Herkenhoff en Klaus Göddeker, de piloten van de ballonnen. Gevaren zou worden met de D-OARH, een ballon van 1050 m3 en de D-OIBB met een inhoud van 840m3.
Het werd al snel duidelijk dat voor de vaart het nodige aan arbeid door ons allen verricht moest worden. Zandzakken moesten gevuld en rondgezet bij de D-OARH, een ballon met een net. De D-OIBB heeft geen net en is qua voorbereiding sneller klaar. De kou maakte het aangenaam om even in beweging te kunnen zijn. Werd je weer iets warmer van.
Na 3 uur, om 10:30 waren we klaar voor vertrek. De wind was bijzonder kalm. Mooi rustig vertrokken de ballonnen tegelijk. Het lukte om redelijk dicht bij elkaar te blijven, wat altijd leuk is voor de plaatjes.
Na een uurtje onder het wolkendek werd voorgesteld om de zon op te zoeken. Via Bremen info werd het plafond van het wolkendek gevraagd. Dat bleek rond 6000ft te liggen. De transponder ging aan. Hup, drie zakken zand overboord en we schoten omhoog. Koud! Sneeuw en grijs. Het duurde niet lang, maar daarna werd alles prachtig helder en zonnig. Op 6500ft levelden de ballonnen af en zo konden we genieten van het zonnetje die de anderen op de grond niet konden zien. Rainer had zonnebrandolie bij zich. Wij dachten die niet nodig te hebben… ’s Avonds bleek iedereen echter wel een rooie kop te hebben van de zon.
Na een uurtje zonnebank had de D-OIBB niet zoveel zand meer over en werd besloten lager te gaan varen om daarna een landingsplaats uit te zoeken. De andere ballon volgde, samen uit, samen thuis.
Het ventiel ging enige malen open en de daling werd ingezet. Toen we onder de wolken afgeleveld waren zagen we de eerste ballon al landen. Herman beloofde een biertje als onze ballon in hetzelfde veld zou landen. Kennelijk had Rainer daar wel trek in! Uiteindelijk werd dichter bij elkaar geland dan dat we gestart waren. Een prachtige landing!
Na 45 minuten bleek de volgauto ons ook gevonden te hebben. Dat was wel een beetje laat vonden wij. Onze afstand was namelijk slechts 15Nm in 3 uur tijd! Gemiddeld dus maar 5kt! Maak je eens een mooie lange vaart, heb je geen wind… In alle rust (daar houden commerciële heteluchtballonpiloten niet zo van) werd alles ingepakt. Uiteindelijk werd er koers gezet naar Mutter Bahr, de vertrekplaats. Daar werd een schnitzeltje of 11 in de pan gehakt en met smaak verorberd. Rainer kreeg zijn verdiende biertje. Zo werd een prachtige dag afgesloten. Foto’s en e-mail adressen werden uitgewisseld en beloofd werd om nog eens terug te komen.
Al met al was dit een van mijn meest gedenkwaardige ballonvaarten. Heb je de kans om een keer mee te gaan, pak die kans dan. Het is de moeite waard!
