Iedereen op Lelystad Airport was vandaag in zijn sas met de mooie Dakota van SAS! Vandaag, 21 juli 2017, kwam – na twee weken – de Zweedse Dakota “Fridtjof Viking” op Lelystad Airport weer tot leven. De linker motor is de afgelopen twee weken vervangen door een nieuwe. Hiervoor hebben medewerkers van de Flygande Veteraner samengewerkt met monteurs van de DDA (Dutch Dakota Association).
Nog even kort wat er was gebeurd. Op 7 juli wilde deze gepolijste Dakota een tankstop maken op Lelystad Airport om vervolgens door te vliegen naar Duxford in Engeland. Daar wilde men de jaarlijkse vliegshow bijwonen. De passagiers van de Dakota konden tijdens de tankstop mooi even door het Aviodrome geleid worden. Dat verliep allemaal voorspoedig tot kort na de start vanaf Lelystad op weg naar de UK. De linker motor had kuren en men besloot om terug te keren naar Lelystad. Bij aankomst bleek de motor er dermate slecht aan toe te zijn dat deze in zijn geheel vervangen diende te worden.
De passagiers werden naar Schiphol gebracht en hebben toch nog Duxford bereikt. De Dakota bleef achter.
Als je pech onderweg met je Dakota krijgt, dan is dat natuurlijk vervelend. Maar het beste wat je kan overkomen is dat dit gebeurd op een veld waar men verstand van dit type heeft. Dat was het enige geluk bij deze tegenslag. Een paar maanden hiervoor heeft men op Lelystad nog exact eenzelfde type motor vervangen op de Catalina. En de DDA is hier gehuisvest met hun eigen Dakota. Dus aan kennis en ervaring geen gebrek op Lelystad Airport.
Deze morgen waren de werkzaamheden klaar en kon de nieuwe motor voor het eerst tot leven gewekt worden. Dat gebeurde bij de Catalina-hangaar. Vervolgens werd de DC-3 nog even naar binnen gereden voor een inspectie.
Rond 13:00u werd de Dakota voor een tweede test-run naar buiten gereden. Hiervoor werd het toestel naar de run-up-area APLHA gesleept. Deze plek is officieel aangewezen voor test-runs van motoren op dit vliegveld.
Eerst werd de rechtermotor gestart, kort daarop gevolgd door de linker. Deze kwam direct en moeiteloos tot leven, zonder een overmatige rookvorming. Onder het toeziend oog van de monteurs werd gedurende ongeveer een kwartier met verschillende toerentallen gedraaid. Daarbij werd ook op vol vermogen getest. De Dakota doorstond de tests glansrijk.
Grappig detail aan de Dakota is dat de spinners op de prop een verschillende kleur hebben. Rechts is deze grijs en aan de linkerkant is deze zwart. Je zou denken dat dit door de motorwisseling komt, maar dit was al zo bij aankomst. De prop is immers niet vervangen.
Hierna werd de SE-CFP naar het platform gesleept. Hier werden de brandstoftanks tot de nok toe gevuld. Daarna werd geparkeerd en ging de crew naar Flantua’s restaurant om ook hun magen tot de nok toe te vullen. Er stond namelijk nog een lange reis voor de boeg deze middag/avond
Er was inmiddels een vluchtplan ingediend om vanaf 17:00u te vertrekken naar het Zweedse Västerås, de thuisbasis van de Flygande Veteraner. Dat zou een vlucht worden van maar liefst 4,5 uur.
Twee van de crewleden hadden kennelijk de loterij verloren, zij mochten de bus met de oude motor en een personenauto terug naar Zweden brengen. Een autotocht van maar liefst 20 uur!
Even voor vijven werden de motoren weer gestart. Onder het toeziend oog van de achterblijvende crew en een paar luchtvaartfotografen taxiede de DC-3 rustig naar baan 23. Exact om 17:00u kwamen de wielen los van het Polderbeton en kon de lange reis naar Zweden beginnen.
Inmiddels heb ik vernomen dat men later in de avond veilig is aangekomen. De eerste uurtjes van de nieuwe motor zitten erop en de kist lijkt weer volledig operationeel
Overige bezoekers
Naast de Dakota was er nog genoeg te beleven op Lelystad Airport. We laten even wat de revue passeren;
Allereerst de G-CDHC. Deze oude PH-SGC stond een paar dagen ingepakt op het veld. Vandaag vertrok deze Slingsby T67C naar een Duits veld. De eigenaar lijkt tegenwoordig een Nederlander te zijn.
Ook de N3935Y vertrok. Deze Piper Malibu stond al vanaf maandag op het veld. Bij vertrek was de lelijke kap uiteraard verwijderd. De kist ging naar Southend in de UK.
Op het platform stond nog een Duitse Piper PA-28-181 Archer III. De D-ELZC had als bijnaam Super Conny. Een ruim bemeten aanduiding voor zo’n bescheiden sportkistje lijkt me! 😉
Tegen het einde van de middag was er nog een Duitse kist te verwelkomen, de D-ECZV. Dit is een Cessna 172.
Nog een leuke bezoeker was te noteren in de vorm van de N88NA. Dit is een Piper PA-32R-301T Turbo Saratoga. De N88NA bleef overnachten.
Dit model zie je niet zo vaak. Het opvallende bij deze kist is dat rond de propeller geen luchtinlaten zitten. Er zit een grote ovalen lucht-happer onder de neus. De rest van de neus is geheel gesloten, een ongebruikelijk gezicht in de Piper-familie.
In de middag meldde Police06 zich op de radio. Het gaat dan om de PH-PXF. De Eurocopter werd netjes dicht aan het hek geparkeerd en direct bijgetankt.
Vervolgens was het tijd voor de tweekoppige bemanning om ook even bij te tanken in het restaurant. Daarna ging men er flink tegenaan door vele circuitjes te maken met de heli, alvorens weer te vertrekken naar Schiphol-Oost. Tijdens deze circuits werd soms op lage hoogte en met grote snelheid gevlogen, een spectaculair gezicht.
Uit België verscheen nog een Socata TB-20 Trinidad. Het ging hier om de OO-KNK.
De foto-kisten waren alleen in de ochtend actief. De G-RVRX en de OY-ILS maakte een lokale vlucht. De Belgische Cessna 310 bracht alleen een bezoekje aan de Catalina-hangaar. Kennelijk voor het oplossen van een onvolkomenheidje. Later parkeerde het toestel weer tegenover de toren.
Bij Martinair vertrok de PH-TWK. Dit is een Cessna 172 van de vliegclub op Twente. Het kistje vertrok echter naar Teuge.
Locals
De PH-ZWS had er vandaag niet zoveel zin in. Na het tanken wilde deze aerobatic-kist van Leaseweb niet meer starten. Het wisselen van de vliegers mocht niet baten, beiden kregen de kist niet aan de praat. Er zat niets anders op dan het toestel over de taxi-baan terug te duwen naar de hangaar. Daar wist men later de kist weer te starten en zo kon er toch nog gevlogen worden.
Doordat de Zweedse Dakota in en uit de Catalina-hangaar moest waren de Catalina zelf maar ook de PH-ACG buiten gezet. Beide kisten waren prima te fotograferen.
De PH-ACG is een Fokker S-11 die al een tijd niet meer luchtwaardig is. Op dit moment ontbreekt de propeller. Deze S-11 Instructor is in de kleuren van de Koninklijke Marine en heeft nog het oude MLD serial 179. Dit in tegenstelling tot de Fokkertjes van bijvoorbeeld Fokker Four. Deze kisten hebben de kleurtjes van de luchtmacht met bijbehorende voormalige registraties. Deze Fokker S-11 had overigens niet misstaan in de tijdelijke expositie over 100 jaar MLD in het Aviodrome…
De N111DV ging ook vandaag weer op pad voor een lokaal vluchtje. Ook nu weer met de piloot als enige inzittende. Met dit mooie weer kon het toestel (dat voorheen als N49ET door het leven ging) goed gefotografeerd worden.
Bij Martinair kwam de PH-JBJ naar buiten. Deze Piper Seneca was voorheen actief bij Stella Aviation. Toen dat ter ziele is gegaan is het toestel geveild. Het heeft een tijdje bij Wings over Holland gestaan en nu dus bij Martinair.
Vandaag werd er tot twee keer aan toe een motortest gedaan. Daarvoor taxiede het toestel zonder motorbepaling naar de locatie bij taxiway ALPHA. Een gek gezicht, maar het laat mooi zien hoe zo’n motor aan de kist is gemonteerd.
Als laatste nog een plaatje van de PH-DLK. Gewoon omdat het een plaatje van een kist is. Deze Tiger Moth maakte een korte lokale vlucht.
Foto’s in groter formaat zien? Klik dan HIER en scrol naar Lelystad Airport met de datum 21 juli 2017.