Oshkosh, 21 juli 2015 – Tijdens de jaarlijkse EAA AirVenture op Oshkosh (WI) zijn talloze warbirds te zien. Veel van deze toestellen zijn in de VS gebouwd en dragen dan ook logischerwijs een kleurenschema van hun oude werkgever, de US Air Force, US Army Air Force of US Navy. Des te leuker een kistje in een andere uitvoering te treffen.
De hier afgebeelde Piper L-18C Super Cub is namelijk gestoken in de kleuren die zouden moeten overeenkomen met die van de Franse Aviation Légère de l’Armée de Terre (ALAT). Daar werd dit kistje in april 1952 bij in gebruik genomen als 181637 (het constructienummer).
Deze Super Cub zag begin 1952 het levenslicht en heeft het USAF-serienummer 51-15637 gekregen. Het constructienummer van deze L-18C is 18-1637, het framenummer dat hierbij hoort is 18-1648. Met name dit laatste kan in de loop der jaren nog wel eens wijzigen als er bij reconstructie van het toestel een ander frame gebruikt wordt. Het is onbekend of daar bij dit toestel sprake van is.
Per 15 maart 1955 werd het ingedeeld bij GAOA N°6 (Groupements d’Aviation d’Observation d’Artillerie) in de voormalige Franse kolonie in Algerije. Op de romp heeft dit toestel eerst met de drie-lettercode ‘ACH’ gevlogen, later werd dit gewijzigd in ‘BBF’.
In Algerije woedde op dat moment de felle onafhankelijkheidsstrijd van de Algerijnen. Tijdens de bloedige oorlog, die 1954 tot en met 1962 duurde verloren naar schatting zo’n 300.000 Algerijnen het leven en 17.500 Fransen. Aantallen om stil van te worden.
Op 24 september1961 werd dit kistje ingedeeld bij 1re PMAH / RG (Peloton Mixte Avions Hélicoptères / Réserve Générale), vrij vertaald het Eerste reserve squadron met van alles wat. 😉
De historie leert verder dat de eveneens op 24 september 1961 het toestel beschadigd raakte met de classificatie categorie 4. Geen idee wat dat inhoudt, maar het kistje kon in elk geval wel verder.
Later, op een onbekende datum is het toestel aangevallen. Niet door de vijand, maar door een dronken soldaat. Dat gebeurde in een hangaar op Sidi-bel-Abbès, een basis aan de kust in het noordoosten van Algerije.
In februari 1963 kwam de Super Cub weer terug naar Frankrijk. Het heeft daarna voornamelijk gebaseerd gestaan op Montauban ten noorden van Toulouse.
Naar België
Op 8 mei 1970 zwaaide het toestel af van militaire dienst en begon een civiel bestaan. Het kwam in België terecht als OO-DFS. Op 4 oktober 1971 werd dit vliegtuig met dat kenmerk bij onze zuiderburen ingeschreven. Het kwam te staan op naam van Didac Flying School pvba in Overboelare. Dit verklaart meteen de gekozen registratie DFS.
Op 26 april 1973 kwam de OO-DFS in handen van F. Van den Berghe en P. Duysters uit Diest-Schaffen. Uiteindelijk is het Bewijs van Luchtwaardigheid op 8 maart 1978 verlopen en werd het toestel opgeslagen op Leopoldsburg.
In januari 1989 werd geconstateerd dat het niet meer in opslag lag op Leopoldsburg en het jaar daarop (1990) is het gesignaleerd op Finmere in Engeland. Maar ook in Nederland en Ierland zou het toestel opgeslagen zijn geweest.
De registratie OO-DFS is formeel pas op 14 juni 2007 geschrapt uit het Belgische luchtvaartregister.
Naar de VS
Na het Belgische avontuur en opslag op diverse plaatsen dook dit toestel later op in de VS. Kennelijk had het de oversteek over de grote plas in de tussenliggende tijd gemaakt.
Op 2 april 2012 werd dit toestel in de VS ingeschreven als N1637D. Het kwam op naam te staan van Dennis J. Bow uit Interlochen (MI). Hij heeft het toestel netjes gerestaureerd. Deze Super Cub ziet er uit als nieuw. Op 26 juni 2015 werd er een nieuw Bewijs van Luchtwaardigheid voor afgegeven en een maand later stond het te shinen tijdens de EAA AirVenture van 2015 op Oshkosh.
Niet authentiek
Op de staart van het toestelletje prijkt het oude USAF serial 51-15637. De Fransen hebben er echter mee gevlogen als 181637 (of 18-1637), dat was het constructienummer. Niet geheel historisch correct, maar een 9,5 is ook een mooi rapportcijfer!
Helaas wat meer punten aftrek krijgt de restaurateur voor het gebruik van de Franse roundel op het toestel. Die is niet juist. Ook de ‘drapeau bleu-blanc-rouge’ in de staart klopt niet met de Franse kleuren. Sterker nog, dit zijn de kleuren en de roundel van de luchtmacht van Tsjaad. Dat was weliswaar eveneens een Franse kolonie in die tijd! Ook zou het nog door kunnen gaan voor de roundel van Roemenië. Die heeft ook de kleuren rood-geel-blauw.. Het geel in de roundel en in de staart moet eigenlijk wit zijn.
Ook de rompcodes ‘ACH’ of later ‘BBF’ staan niet op dit toestel. Dat maakt het minder authentiek.
En als we dan toch zout op de slakken aan het leggen zijn; de gele “invasiestrepen” op de romp zijn bij ons weten ook niet authentiek. Op foto’s op internet is wel te zien dat deze op de vleugel zitten, maar niet op de romp. Het juryrapport valt daardoor wel een stukje lager uit bij dit – op zich – schitterende kistje.