G-FGID Goodyear FG-1D Corsair kwam in 1986 via Rotterdam naar Europa

De G-FGID is een Corsair die door de Goodyear Aircraft Corporation gebouwd is in Akron, Ohio. Op 9 april 1945 kwam dit toestel in dienst bij de Amerikaanse Marine met het Buro Number 88297. Het constructienummer van deze warbird is 3111.

Goodyear bouwde de Corsairs in licentie. Dit vliegtuig is namelijk een ontwerp van Chance Vought en een eerste versie van dit model vloog al op 29 mei 1940. Er zouden hierna nog 12.571 exemplaren volgen, gebouwd in diverse fabrieken en verdeeld over zestien subtypen. De Corsair is tot 1953 in productie geweest en het is daarmee het langst geproduceerde propeller jachtvliegtuig in de VS.
De BuNo 88297 werd net aan het eind van de Tweede Wereldoorlog gestationeerd op Guam in de Pacific bij de Marine Air Wing 2 (MAW-2). Na die tijd is deze kist teruggegaan naar de VS en heeft het gediend bij diverse US Naval Air Reserve squadrons om vervolgens in opslag te verdwenen tot 23 januari 1956. Toen werd dit toestel opgeruimd uit de inventaris van de US Navy en kwam het bij een aluminiumsmelterij terecht.

Gered door stuntman

Gelukkig werd de kist van de sloop gered door Hollywood stuntman Frank G. Tallman en door hem werd de Corsair op 9 januari 1960 ingeschreven als N9154Z. De jaren daarop is het toestel diverse malen in de VS van eigenaar gewisseld. Midden jaren tachtig werd de registratie van het toestel gewijzigd in N8297, een afgeleide van zijn voormalige US Navy kenmerk.

Via Rotterdam

Op 21 april 1986 kwam er in de Beatrixhaven van Rotterdam een schip aan. Aan boord stond deze Corsair. Het toestel was namelijk gekocht door Stephen Grey van The Fighter Collection op het Engelse Duxford. Op dat moment was het toestel nog de N8297.

Aan boord van dat schip stond overigens nóg een Corsair, dat was de N4901E Chance Vought F-4U-NL Corsair met de code “124724/22/P” (c/n 124-724). Deze kist werd later per schip verder gevaren richting Le Havre. Dit tweede exemplaar zou per 11 december 1986 de F-AZEG worden van Jean Salis op La Ferté Alais.

Bij het uitladen van de N8297 in de haven is er een vorkheftruck tegen de linker staartvleugel gereden. Die beschadigde staartvleugel werd daarop gedemonteerd en snel naar de UK gebracht voor reparatie.

Ondertussen is de Corsair op 2 mei 1986 op een ponton via de Schie naar Overschie gevaren. Vanaf daar werd het laatste stukje over de weg gereden naar Zestienhoven. Daar werd de kist in de grote T2-hangaar (heel toepasselijk stammend uit de Tweede Wereldoorlog!) verder gereed gemaakt en gerepareerd.
Op 15 mei 1986 was het toestel weer luchtwaardig. De motor werd voor het eerst weer gestart en deze liep direct als een zonnetje! Op 16 mei 1986 is er toen een korte proefvlucht mee gemaakt.

Die zelfde dag is de Corsair als N8297 naar La Ferté Alais vertrokken om daar voor het eerst aan een Europees luchtvaartevenement mee te doen. Dat was de Pinkstervliegshow op 17 en 18 mei 1986. En daar waren wij bij!

Van N8297 naar G-FGID

Per 1 november 1991 werd de Corsair op Duxford omgeregistreerd en kreeg het een Brits kenmerk. Als registratie werd een toepasselijk kenmerk gevonden. Het toestel werd de G-FGID, verwijzend naar de typeaanduiding FG-1D. De Fighter Collection beheert dit toestel nog altijd en als eigenaar staat Patina Ltd. geadministreerd. Sinds jaar en dag maakt de G-FGID deel uit van de inventaris van Hangar 2 in het Imperial War Museum (IWM) op Duxford.

Bespannen vleugeldelen

De G-FGID is een bijzonder toestel. Het is namelijk nog nooit volledig gerestaureerd. De buitenste vleugeldelen zijn bij deze kist nog altijd voorzien van de originele bespanning. Dat is uniek want de meeste vliegende Corsairs hebben hier beplating gekregen.

Na zijn uitdiensttreding bij de US Navy had deze kist 1.652 vlieguren. Medio 2019 was dit aantal opgelopen tot 2.143 uren.
In de beginjaren vloog de G-FGID met het BuNo 88297 in een donkerblauw US Navy keurenschema met de cijfercode 29 op de romp. Dit waren de kleuren van het toestel waarmee Luitenant Ira Kempford van het VF-17 Squadron vloog. Hij behaalde maar liefst zestien overwinningen in luchtgevechten tegen de Japanners.

Eind jaren negentig is de kist voorzien van de kleuren van de Royal Navy. Het toestel kreeg de militaire registratie KD345 opgespeld alsmede de code A/130. Zo vloog het 1850 squadron met de Corsair in december 1945 vanaf de HMS Vengeance in de Pacific. Pas toen de kleuren al waren aangebracht ontdekte men dat de registratie feitelijk KD545 had moeten zijn in plaats van KD345, maar dit is nimmer gewijzigd.

Niet alleen in de haven van Rotterdam is de G-FGID op Nederlands grondgebied geweest. De kist heeft wel vaker een bijdrage geleverd aan vliegshows binnen ons land. Zo troffen we de kist in zijn US Navy kleuren op 30 april 1995 toen op Eindhoven een vliegshow werd gehouden ter gelegenheid van 50 jaar bevrijding.

In de huidige kleuren was de G-GFID te zien tijdens de vliegshow op Oostwold van 2015. Daar werd de kist samen met meerdere andere Britse warbirds voorgevlogen.

In de tussenliggende jaren zijn de we G-FGID tegengekomen tijdens onze bezoekjes aan het IWM op Duxford. Daar stond de kist doorgaans met de vleugels opgeklapt om ruimte in de hangar te sparen. Zoals hier onder te zien is werd er dan ook het nodige onderhoud aan deze prachtige machine gepleegd.

Met dank aan Henk Wadman voor zijn bijdrage aan dit artikel.