Harfsen, 26 juni 1999 – Iedereen die zijn brevet in de luchtvaart heeft behaald weet één moment als de dag van gisteren; je ‘first solo’! Bij mij geen uitzondering! Op een mooie zomeravond in Harfsen (bij Deventer) was het zo ver. Mijn instructeur Adrie Spierenburg van A3 Ballon vond dat ik er na zestien uur instructievaren klaar voor was. De ochtend hiervoor had ik nog een succesvolle lesvaart gemaakt met Jelke Haven als mijn instructeur. Dat was met de PH-KMK, een Cameron A-375, indertijd de grootste ballon van Nederland! We waren deze dag dus al goed op dreef. Als Flight Instructor zou Adrie deze avond met zijn ballon met passagiers aan mijn zijde varen en via de radio zouden we contact houden.
De ballon was de PH-VYF, een Cameron C-100 Concept. Een prima ballon voor les- en VIP-vaarten met maximaal twee passagiers. Op deze ballon heb ik uiteindelijk mijn meeste vaarten mogen maken, een fijn ballonnetje!
Omdat de ballon met mij alleen erin erg licht was (ik woog toen 21 jaar minder… 😉 ) werd er nog een plak lood op de bodem van de mand gelegd. Ik herinner me nog dat dit wel lastig was bij het staan in de mand.
Preflight
Onder toezicht van Adrie maakte ik de ballon netjes in orde. De gasflessen werden in de mand vastgegespt, de branders werden op de poles gezet.
Bij mijn solovaart werd ik geassisteerd door Marion de Jong, Fred Wijnnobel en Herman Rotman. Die laatste was al moe bij aanvang. Iets wat hem altijd chronisch overviel op momenten dat er gesjouwd of getild moest worden… 😉 . En uiteraard was mijn Sabina ook van de partij voor de nodige hand en spandiensten en morele support, want ik vond best spannend weet ik nog!
De branders werden getest en daarna kon de enveloppe aangekoppeld worden. Hierna ging de ventilator aan voor het vullen met koude lucht.
Het inflaten verliep prima en ik wist de ballon rustig overeind te zetten. Vervolgens nog even doorstoken tot er voldoende lift was en de quick release kon los! We waren… ehh… ik was weg!
Lichter dan lucht
Voor het eerst alleen varen/vliegen is een belevenis. Zeker met een ballon. Het mindere gewicht maakte dat de ballon iets anders reageert dan bij meer gewicht. Een beetje branden en de ballon begon gelijk te klimmen. Iets om bij de landing rekening mee te houden, gedoseerd branden.
Adrie hing met zijn passagiersballon naast me en hield een oogje in het zeil. Over de radio had ik contact met hem en met Sabina die de volgauto reed.
Landing
Na zo’n vijftig minuten was het tijd om een landingsplekje te zoeken. Dat verliep voorspoedig en Sabina was met de auto in de buurt. Ik wist een knap weilandje bij Gorssel te vinden en zette de ballon er behendig in. Een mooie staande landing, alleen geen passagiers om ervoor te klappen! Geen gedoe om de ballon overeind te houden. Omdat ik zo licht was leek me dat niet handig. Gelijk aan de riplijn getrokken om de ballon leeg laten lopen.
Ook Herman was meteen bij de landing. Hij was, enthousiast als hij is, mij achternagereden. En eerlijk is eerlijk, hij heeft bij het inpakken belangeloos en voortvarend meegeholpen!
Return to base
Daarna terug naar de gezellige thuisbasis van A3 Ballon in Harfsen. Adrie kon mijn logboek aftekenen voor mijn solo. Een verplichte oefening alvorens het praktijkexamen aangevraagd kon worden.
Hierna was het tijd voor een biertje, of twee (misschien waren het er meer…). Het heeft even geduurd voordat de adrenaline weer op normaal niveau was gekomen. Wat een goed gevoel! De uiteindelijke examenvaart zou later dat jaar op 6 oktober 1999 volgen, na 33:35u instructievaren. Uiteraard met goed gevolg!
Bekentenis
Ok, ik moet tot slot iets bekennen… eigenlijk was mijn solovaart niet helemaal solo! Er was nog iemand aan boord tijdens de vaart. Mijn trouwe beer Rumpel had kans gezien om vlak voor de start in de mand te glippen. Toen ik net boven de boomtoppen uitklom maakte hij zijn aanwezigheid kenbaar; “Halloooo!”. Gedurende de rest van de vaart heeft hij (meestal ongevraagd) zijn goedbedoelde vaar-aanwijzingen gegeven. Solo of niet, Rumpel en ik zijn nog steeds – ook nu ik niet meer vaar – een goed en onafscheidelijk team!
Een gedachte over “My first solo!”
prachtig verhaal, groeten aan Rumpel