Twee interessante toestellen in onderhoud bij AMN op Teuge

T7-425 Cessna 425 Conquest I

Teuge, 4 november 2021 – Bij het onderhoudsbedrijf Aircraft Maintenance Netherlands (AMN) troffen we een tweetal interessante toestellen die daar het nodige onderhoud kregen. Als eerste noemen we de T7-425. Dit is een, in het dwergstaatje San Marino geregistreerde, Cessna 425 Conquest I. Deze twin staat sinds 15 oktober in het – al maar groeiende – T7-register vermeld. Opmerkelijk daarbij is dat in dit geval na T7- niet drie letters maar drie cijfers zijn toegekend. De luchtvaartautoriteiten in San Marino zijn wat dat betreft erg flexibel. Kennelijk is alles mogelijk met drie of vier tekens na T7-. En “425” is in dit geval natuurlijk een verwijzing naar het type, een Cessna 425.

T7-425 Cessna 425 Conquest I

Corsair en Conquest I

De eerste Cessna 425 vloog op 12 september 1978 en de productie liep van 1980 tot en met 1986. In die tijd wist men 236 exemplaren in elkaar te schroeven. Begin jaren tachtig hing aan een Cessna 425 een prijskaartje van zo’n $900.000,-. Dit Cessna-model stamt af van de Cessna 421 Golden Eagle.

T7-425 Cessna 425 Conquest I

De eerste toestellen werden aangeduid als Cessna 425 Corsair. Later geproduceerde exemplaren kwamen op de markt als Cessna 425 Conquest I. Ook konden toen Corsairs omgebouwd worden naar Conquest I’s. Grootste verschillen zijn een ruimere cabine en een verhoogd startgewicht van 3.719 kg naar 3.901 kg.
De Cessna 425 werd gezien als concurrent van de Beech C90 King Air. Dit toestel heeft een drukcabine en een tweetal Pratt & Whitney Canada PT6A-112 turboprops van ieder 450 pk (340 kW). Dit zijn dezelfde motoren die bijvoorbeeld ook op de Piper PA-31T Cheyenne I terug te vinden zijn.

T7-425 Cessna 425 Conquest I met zijn Pratt & Whitney Canada PT6A-112 turbinemotoren

Oudste in Europa

In Europa zien we niet zo vaak een Cessna 425 voorbij komen.  De T7-425 is één van de eerste Cessna 425’s die gebouwd is, het toestel heeft constructienummer 425-0003. Nummer 0001 vliegt niet meer, nummer 0002 is actief in de Verenigde Staten en dat maakt dit de oudste Cessna 425 in Europa. Naderhand is dit exemplaar omgebouwd van Corsair naar Conquest I.

T7-425 Cessna 425 Conquest I

In de Verenigde Staten vloog dit toestel eerst als N98751. Vanaf 5 oktober 1992 kwam de kist naar Duitsland en werd de D-INGA. Op 21 december 2006 vertrok het toestel naar Groot-Brittannië als G-KRMA. De huidige eigenaar, Airphot AG uit het Zwitserse Dübendorf mocht zich per 5 juni 2020 eigenaar van de kist noemen. Zij lieten de Cessna op 15 oktober 2020 overschrijven naar het luchtvaartregister van San Marino als T7-425. Het kenmerk is op een sticker in de staart aangebracht.

T7-425 Cessna 425 Conquest I

Op 29 oktober 2021 arriveerde de T7-425 op een vlucht vanuit Mallorca. Daarna is men bij AMN hard aan de slag gegaan om onderhoud aan de kist uit te voeren.

G-BTKL

Een tweede leuke onderhoudsklant bij AMN was de G-BTKL. Dit is een Messerschmitt-Bolkow-Blohm (MBB) Bo.105DB-4. Toevallig of niet, maar dit toestel is van dezelfde eigenaar als de T7-425, namelijk ook Airphot AG. De MBB Bo.105 helikopters beginnen zo langzamerhand een zeldzaamheid te worden. Vroeger kon je dit type regelmatig in het Nederlandse luchtruim waarnemen, de luchtmacht vloog ermee, de politie en ook de eerste ANWB traumaheli’s waren van dit type. Nu staat alleen nog de PH-RWY van Rotor & Wings op Lelystad Airport ingeschreven in ons land.

G-BTKL MBB Bo.105DB-4

Het constructienummer van de Bo.105DB-4 is S.422. Het bouwjaar is 1980. Dit alles valt af te lezen van het identificatieplaatje aan de rechterzijde van de romp.

Het typeplaatje van de G-BTKL MBB Bo.105DB-4

Testplatform

Deze MBB Bo.105 heeft een interessante geschiedenis. Het toestel werd in 1980 gebouwd en vloog toen als D-HDMU. Dit frame werd door de fabrikant als eerste exemplaar gebruikt voor proeven met anti-tank bewapening. In 1981 ging het toestel naar Zweden als Hpk9 om daar proeven te doen met de BGM-71 anti-tankraketten (in Zweden aangeduid als ‘Robot 55’) TOW raketten. TOW staat in dit geval voor Tube-launched, Optically-tracked, Wire-guided. Toen vloog de heli korte tijd met het Zweedse serial Fv09076.

G-BTKL MBB Bo.105DB-4

Ook weer in 1981 kwam het toestel terug bij de fabriek als D-HDMU om de jaren daarna getest te worden met meer wapensystemen. Zo is bekend dat proeven zijn gedaan met Belgische Fabrique Nationale (FN) 12,7 mm HMP machinegeweren, FN RMP rocket pods, Helitow en Hellfire raketsystemen. In die tijd is dit toestel voor demonstraties in Engeland geweest (Farnborough International 1982), maar ook in Frankrijk, Egypte, Italië en Zuid-Korea.

Civiel gebruik

Uiteindelijk is eind jaren tachtig de D-HDMU MBB omgebouwd naar de civiele versie Bo.105DB-4. Van de voormalige militaire systemen is dan ook niets meer terug te zien aan het toestel. Op 2 mei 1991 kwam de helikopter in Engeland terecht en werd G-BTKL. Via zeven verschillende eigenaren kwam de G-BTKL op 7 augustus 2019 terecht bij zijn huidige Zwitserse eigenaar Airphot AG.
De G-BTKL vliegt in een heel donkerblauw kleurenschema. Deze heli is al eens eerder bij AMN voor onderhoud geweest op Teuge. Dat beviel kennelijk goed, wat de specialisten bij AMN mochten er opnieuw aan werken.
Op het moment dat we een paar foto’s van de kist wilden maken was er helaas een beschermkap over de cockpitramen getrokken. Niet leuk voor de foto. Dat begreep men bij AMN ook en dus was men zo aardig om speciaal voor ons de kap even te verwijderen! Top!

De beschermkap werd speciaal voor ons even verwijderd! Top!

Aan het toestel is te zien dat de staartboom bloot staat aan de warme uitlaatgassen. Aan de linkerzijde leidt dat ertoe dat de registratieletters aangetast beginnen te raken. Ze zijn nog goed leesbaar en opvallend genoeg doet dit zich aan de rechterkant niet voor.

De registratie links is aardig aangetast door de hete uitlaatgassen

Als alles volgens plan verloopt is de helikopter 5 november 2021 weer opgehaald door zijn eigenaar.

2 gedachten over “Twee interessante toestellen in onderhoud bij AMN op Teuge

  1. Ik vermoed dat de beschadiging van de registratie bij de heli aan de linkerkant te maken heeft met de draairichting van de hoofdrotor. Aan de (beschadigde) linkerkant worden de hete uitlaatgassen er tegenaan geblazen en aan de rechterkant niet.

Laat een reactie achter bij erwin pollReactie annuleren