Lelystad Airport, 17 juni 2022 – Vandaag was de Rebellenclub op bezoek bij Lelystad Airport. Althans dat maken wij ervan. Het ging niet om Sjors van de Rebellenclub, het bekende oud Nederlandse stripfiguur, nee, het ging om een tweetal Weller Uli V3 Rebell ultralight vliegtuigen uit Duitsland. En ultralight mogen we deze exemplaren zeker noemen, leeg wegen deze kistjes slechts 120 kg!
Parasol
Als oorsprong voor deze kleine vliegtuigen diende de Egon Scheibe Uli 1 (de Scheibe bekend van bijvoorbeeld de SF-25 motorzwevers). De Duitser Roman Weller heeft dit model verbeterd tot de Weller Uli NG (New Generation) en vervolgens tot zijn Weller Uli V3 Rebell. De Rebell mag gerekend worden tot de parasoldekkers. De vleugel staat met een constructie boven op de romp. Er is aan boord alleen plaats voor de piloot.
Je zou wellicht verwachten dat de Rebell een zelfbouwtoestel is, maar dat is niet het geval. Dit model wordt in serie gebouwd door Roman Weller Flugzeugbau in Schwäbisch Hall – Bibersfeld.
120 kg klasse
De 120 kg klasse is in Duitsland een speciale categorie ultralights. Voor dit model heeft de Deutscher Aero Club e.V. een typegoedkeuring verleend (Nr. 62003).
30 pk
Als motor dient een 30 pk (22 kw) Briggs & Stratton Vanguard V2 met een inhoud van 630cc. Op de neus van de bezoekende toestellen zat een Helix propeller, maar een door Weller zelf gefabriceerd exemplaar is ook toegelaten. Verder is een Verner Scarlett 3 VW driecilinder stermotortje een optie voor dit model. Snel is dit toestel bepaald niet, er kan met maximaal 67 kts (125 km/u) gevlogen worden en de overtreksnelheid ligt bij 30 kts (55 km/u).
Het maximale startgewicht is 250 kg. Daarvan kan 24 liter (17,3 kg) brandstof zijn en de piloot mag maximaal 110 kg wegen.
Voor de veiligheid beschikt de Rebell over een ballistische parachute. Deze kan in geval van nood geactiveerd worden waarna het kistje onder een parachute naar beneden kan komen.
D-MMRL
De D-MMRL vliegt sinds 27 februari 2016. Het constructienummer van dit kistje is UW11-06-15. We denken daarbij dat dit het zesde exemplaar is en dat het toestel in 2015 is gebouwd.
De D-MMRL is gestoken in een kleurenschema dat aan de Duitse Lufthansa doet denken. Daarnaast is deze Rebell uitgerust met een paar flinke toendra-wielen. Met de hoge temperaturen (28-30 graden) van vandaag is de D-MMRL beslist geen drassige ondergrond tegengekomen waar deze dikke banden hun dienst konden bewijzen… 😉
Voor de D-MMRL was Lelystad Airport geen onbekende bestemming. Op 26 februari 2019 wist Richard Poeser dit toestel ook al eens op dit veld te fotograferen.
D-MKWR
De D-MKWR is iets nieuwer en is sinds 2 juni 2017 gaan vliegen. Van dit exemplaar is het constructienummer UW11-13-17. Daar maken we in onze redenering dus het dertiende exemplaar van, met als bouwjaar 2017.
Deze rood-witte Rebell heeft kennelijk vroeger in een gevaarlijke situatie gevlogen. Op de romp en in de staart zijn namelijk allemaal kogelgaten te vinden… Of is het allemaal minder erg dan het lijkt…?
Aviodrome
De beide piloten parkeerden na aankomst hun toestel op het Delta-apron, bij de toren. Daarna werd een bezoekje gebracht aan het luchtvaartmuseum Aviodrome. Dit is een uitermate leuke bestemming voor een vliegtochtje naar de Flevopolder.
Na het bezoek werd een trui en een jack aangetrokken. Tegen de wind deden beide piloten nog een lekkere warme bivakmuts op. Daarna was het zaak om snel de grote ventilator voor op de neus van het toestel aan te zetten, anders waren de mannen bij deze tropische temperaturen beslist gesmolten…
Als de D-MMRL-formation werd klaring om te starten en taxiën gevraagd. Gezamenlijk werd de run-up bij Sierra1 voor baan 23 gedaan. Hierna volgde een streaming take-off waarbij maar heel weinig van het polderbeton nodig was voordat de Rebelse bezoekers airborne waren. Het uitklimmen en doorvliegen naar het einde van de baan leek een eeuwigheid te duren, er zat weinig snelheid in de kistjes. Het was maar goed dat het op deze warme vliegdag zo lang licht is, waardoor er tot laat VFR gevlogen kon worden. De twee Duitse bezoekers zijn dan ook zeker op tijd weer “in die Heimat zurückgekehrt”.
Een gedachte over “De Rebellenclub”
Leuk en informatief artikel! De vliegers hadden twee uur gevlogen vanaf een Duits grasveld. Ze voelden zich vereerd dat ze op LA mochten landen en een plekje bij de toren kregen.