Drie Duitse Piper Super Cubs op doorreis

De drie Piper Super Cubs in formatie

Lelystad Airport, 17 en 18 juni 2022 – Op de warme zaterdagmiddag van 17 juni 2022 arriveerden een drietal Duitse Piper Super Cubs op Lelystad Airport. Op de “Flightradar-sites” was slechts één van de drie toestellen te zien, de D-EMAD. In het kielzog vlogen echter nog twee Super Cubs, de D-EAEB en de D-EMMY.

De drie Piper Super Cubs ingepakt voor de nacht
D-EMAD Piper L-18C (PA-18-95) Super Cub met zijn bescherming voor de nacht

De groep vloog als “D-EMAD-formation” en was eerder op de dag gestart van Itzehoe/Hungriger Wolf (EDHF), noord van Hamburg. Op de weg naar Lelystad werd nog een tussenstop gemaakt op Leer-Papenburg (EDWF). De D-EAEB en de D-EMAD hebben Itzehoe/Hungriger Wolf als thuisbasis, de D-EMMY staat gestationeerd op Heide-Büsum (EDXB) als onderdeel van het Büsumer-Piper-Staffel.

D-EMAD Piper L-18C (PA-18-95) Super Cub

Duur tanken

Na de landing werden de toestellen bijgetankt. De drie piloten, die allen solo vlogen, moesten wel even slikken toen ze de prijs van een liter AvGas 100LL zagen: € 3,91… Na het tanken werden de kistjes rechts naast de toren in het gras gezet. Hier konden de Pipers met grondankertjes vastgezet worden en ook kregen de kisten allemaal een cover voor de cockpit. De bezoekers gingen vervolgens de collectie van het luchtvaartmuseum Aviodrome bekijken en dat viel goed in de smaak.

Het komt niet vaak voor dat er bezoekers in het gras geparkeerd worden voor de nacht

Formatiestart

De volgende dag (zondag 19 juni 2022) stond rond 11:30u het vertrek weer op de planning. Na een goede nachtrust waren de drie vliegers gereed voor vertrek. De bagage werd ingeladen en de startklaring als D-EMAD-formation werd aangevraagd.

Achterelkaar taxiën de Super Cubs uit naar baan 05

Strak achter elkaar taxieden de kistjes uit naar de holding Sierra5 voor baan 05. Na een korte run-up waren de drie Super Cubs gereed voor vertrek en kreeg men toestemming om de baan op te gaan.

Uittaxiën van de Piper Super Cubs

Bezoek aan Antwerpen

Er volgde een leuke formatiestart. De drie Pipers stegen netjes gedrieën op en klommen rustig uit om vervolgens via Bravo de CTR te verlaten. De bestemming was Antwerpen (EBAW). Hier wilde men het Stampe Museum bezoeken en een bezoekje afleggen bij Raymond Cuijpers van Raymond’s Aircraft Restoration (R.A.R.). Dat laatste is niet verwonderlijk, de D-EAEB is ooit met behulp van R.A.R. gerestaureerd.

De formatiestart van de drie Duitse bezoekers

Richting Piper Treffen

Op Antwerpen hoopt men twee dagen te verblijven. Dan wordt er doorgevlogen naar Trier-Föhren (EDRT). Dit vliegveld ligt dichtbij het de Flugausstellung Peter Junior in Hermeskeil. Dat museum staat ook op de planning om bezocht te worden door de Piper pilots. Hierna staat Freiburg (EDTF) in het zuiden van Duitsland op het programma.

Op weg naar Antwerpen

Het weekend van 24 tot en met 26 juni hopen de drie Piper Super Cubs door te brengen op Albstadt-Degerfeld (EDSA). Hier wordt namelijk het Piper Treffen 2022 georganiseerd. Op dit evenement zijn met name de oudere Piper (staartwiel)types welkom, zoals de J3, PA-12, -15, -16, -17, -18, -20 en -22. Dit Piper Treffen wordt dit jaar voor de 39e maal gehouden. De Nederlandse Piper L-18C (PA-18-95) PH-FLG van Hilversum staat ook op de deelnemerslijst.

D-EMMY Piper PA-18-150 Super Cub en D-EMAD Piper L-18C (PA-18-95) Super Cub

Na het Piper Treffen zullen de drie Duitse toestellen weer huiswaarts keren. Een mooi weekje vliegen voor deze mannen!

Nader bekeken

We zullen de drie Piper Super Cubs per toestel nog even nader bekijken. Daar is best een aanleiding voor te vinden.

D-EMAD Piper L-18C (PA-18-95) Super Cub
D-EMAD Piper L-18C (PA-18-95) Super Cub

D-EMAD

De D-EMAD is voor Nederland een interessant toestel. Dit is namelijk de voormalige R-33 van de Koninklijke Luchtmacht. Onder het Mutual Defense Aid Program (MADP) ontving Nederland van de Verenigde Staten 59 Piper L-18C (PA-18-95) Super Cubs in bruikleen. Hiermee is tussen 1952 en 1968 gevlogen. Daarna werden de toestellen vanaf 1959 vervangen door 103 Piper L-21A/B (PA-18-135) Super Cubs.

D-EMAD Piper L-18C (PA-18-95) Super Cub

Oudste KLu L-18C

De registratieserie van de L-18C’s liep van R-30 tot en met R-88. De voormalige R-33 is dus het vierde toestel en is inmiddels het oudste nog bestaande frame van de Nederlandse militaire Piper L-18C Super Cubs. De R-30 tot en met R-32 zijn namelijk al afgeschreven.

D-EMAD Piper L-18C (PA-18-95) Super Cub

Dit toestel is in 1952 gebouwd en heeft constructienummer 18-2030 (framenummer 18-2027). Het (niet gebruikte) USAF serial was 52-2430. Op 27 oktober 1952 arriveerde dit toestel op Deelen. Daar werd het kistje in elkaar gezet en op 10 december 1952 als R-33 in gebruik genomen. Op 8 maart 1954 raakte de R-33 beschadigd bij een start, maar kon weer gerepareerd worden. Uiteindelijk kwam de R-33 met 1.182 vlieguren in de logboeken in opslag.

D-EMAD Piper L-18C (PA-18-95) Super Cub
D-EMAD Piper L-18C (PA-18-95) Super Cub

Omdat de Piper Super Cub formeel eigendom was van de Amerikaanse overheid werd de R-33 na diensttijd geveild. Dat gebeurde op 8 maart 1966 in Baden-Baden. Dit resulteerde erin dat op 31 maart 1966 een permit to fly werd afgegeven om te vliegen vanaf Gilze-Rijen als D-EMAD en op naam van Luftfahrt-Service Baden-Baden. Daarna werd de D-EMAD op 7 november 1966 eigendom van de uitgeverij Burda Druck und Verlag. Dit was de uitgever van het bekende Duitse roddelblad “Bunte”. Voor deze firma sleepte het kistje reclamenetten en werden er zweefvliegtuigen mee gesleept. Er zouden hierna nog een aantal eigenaren volgen en ook had het toestel verschillende kleurenschema’s; wit-blauw, zilver-oranje en geel-bruin.

D-EMAD Piper L-18C (PA-18-95) Super Cub

Rond 1978 kreeg de D-EMAD een zwaardere Rolls-Royce O-200-A motor. De huidige eigenaar Gerd Waldeck kocht het toestel in september 1996 voor DM 32.000,- en vliegt er al jaren mee.

Piper Pilot on board, sinds 1996 altijd dezelfde

D-EAEB

Net als de D-EMAD heeft ook de D-EAEB een militair verleden. Niet in Nederland, maar bij onze zuiderburen. De D-EAEB is in 1953 gebouwd. Het toestel heeft constructienummer 18-3085 en werd besteld door de United Sates Air Force. De militaire aanduiding van het toestel is Piper L-18C, de civiele benaming is Piper PA-18-95. Het USAF serial was 53-4685. In maart 1954 kwam dit kistje naar België en werd daar als L11 in gebruik genomen door de Belgische Luchtmacht. De maand daarop, 1 april 1954, werd deze Piper overgedragen aan de Belgische Landmacht. In juni 1963 werd het militaire kenmerk gewijzigd in OL-L11. Uiteindelijk zouden de Belgen tot 1970 met deze Super Cub blijven vliegen. Daarna kwam de OL-L11 korte tijd terecht als instructietoestel bij de Technical School in Saffraanberg.

D-EAEB Piper L-18C (PA-18-95) Super Cub

Dit toestel was, net als de D-EMAD, eigendom van de Amerikaanse overheid. Zij lieten ook deze Super Cub veilen. De veiling was op 17 november 1970 en werd gedaan door de US Army Wiesbaden-Kastel.

D-EAEB Piper L-18C (PA-18-95) Super Cub

Op 13 januari 1971 werd het kenmerk D-EAEB voor dit toestel gereserveerd op naam van Luftsportverein Walsrode. Het toestel werd over de weg naar Porta Westfalica gebracht om daar weer luchtwaardig gemaakt te worden. Op 28 maart 1971 ontving de D-EAEB een nieuwe Continental C-90-14F motor. Er stonden toen pas 246 vlieguren in het logboek van deze Piper. Het bewijs van luchtwaardigheid ontving de D-EAEB op 8 april 1971. De eerste civiele eigenaar werd toen Schauburger Sportflug in Bückeburg werd de eerste civiele eigenaar. Er zouden nog diverse eigenaren volgen tot op 15 mei 1982 vanwege brandstoftekort een noodlanding gemaakt moest worden bij Edesheim. Het toestel kwam hierbij op zijn neus te staan. Na een grondige restauratie kon de D-EAEB op 9 juli 1984 weer het luchtruim kiezen.

D-EAEB Piper L-18C (PA-18-95) Super Cub

Uiteindelijk kwam het kistje in Nederland terecht. Gerrit Schippers uit Lelystad werd de eigenaar en werd vanaf 18 juli 2007 Lelystad Airport de thuisbasis voor een aantal jaren.
In 2012 is de D-EAEB bij Raymond’s Aircraft Restoration van Raymond Cuijpers op Antwerpen geweest. Hier zijn de vleugels en de romp van nieuw vliegtuiglinnen voorzien. Het toestel werd gespoten in de kleuren waarmee de Duitse Luftwaffe met de Piper L-18C’s heeft gevlogen, geel met oranje vlakken.

D-EAEB Piper L-18C (PA-18-95) Super Cub

De Nederlandse eigenaar heeft de D-EAEB naderhand weer terug verkocht aan de laatste Duitse eigenaar en daarna is het toestel wederom van eigenaar gewisseld. Maar zoals we hebben kunnen zien, deze Super Cub is nog altijd “still going strong”!

D-EMMY

De D-EMMY is de meest recent gebouwde Super Cub van het stel. Ook is dit het exemplaar met de meest krachtige motor. De D-EMMY heeft een Lycoming O-320 motor van 150 pk (110 kW).

D-EMMY Piper PA-18-150 Super Cub

Het constructienummer van de D-EMMY is 18-7403 (framenummer 18-7561) en deze Super Cub liep in 1960 van de productieband. De testregistratie was N10F. Op 20 juli 1960 werd de D-EMMY in Duitsland ingeschreven.

D-EMMY Piper PA-18-150 Super Cub
D-EMMY Piper PA-18-150 Super Cub

De D-EMMY kende diverse eigenaren door de jaren heen. Op 15 juni 1992 raakte het toestel bij een noodlanding na een motorstoring beschadigd in de buurt van Overath bij Köln. De piloot raakte hier ook bij gewond. In oktober van dat jaar werd het kistje in beschadigde toestand verkocht. Gelukkig is de D-EMMY weer gerestaureerd en in elk geval sinds 2009 vliegt deze Piper weer vrolijk rond.

D-EMMY Piper PA-18-150 Super Cub

Met dank aan Peter-Michael Gerhardt en Gerrit Schippers voor hun bijdrage aan dit artikel.

 

Een gedachte over “Drie Duitse Piper Super Cubs op doorreis

  1. De drie toestellen arriveerden inderdaad op zondag te Antwerpen – bij Raymond kregen ze een plaatsje in zijn loods voor de nacht

Laat een reactie achter bij Bob RongéReactie annuleren