De D-ENRI Piel CP-301A Emeraude nieuw in Nederland

Lelystad Airport, 11 maart 2025 – Nederland is een prachtig klassiek vliegtuigje rijker: de D-ENRI, een Piel CP-301A Emeraude uit 1962. Dit gele toestel werd op zaterdag 8 maart 2025 door zijn nieuwe Nederlandse eigenaar overgevlogen van Itzehoe/Hungriger Wolf (EDHF) naar Lelystad Airport (EHLE), de nieuwe thuisbasis.

De ontwerper van dit vliegtuig is de Fransman Claude Piel (1921–1982). In de jaren ’50 ontwierp hij de CP-30 Emeraude, die op 19 juni 1954 (F-WFVY – c/n 01) voor het eerst vloog. Dit model werd verder ontwikkeld tot de latere CP-301 Emeraude, een toestel dat door verschillende Franse, Duitse en Britse fabrikanten werd geproduceerd. Naast de vele fabrieksvarianten waren er ook tekeningen beschikbaar voor amateurbouwers, wat de CP-301 tot een populair vliegtuig maakte.

De D-ENRI is een CP-301A, de initiële versie waarvan er in Frankrijk 118 zijn gebouwd. Voorop de neus zit een 90 pk (67 kW) sterke Continental C90-12F. Toch is de D-ENRI niet een van de 118 in Frankrijk gebouwde CP-301A’s.

Wanneer we het typeplaatje bekijken, zien we daar als bouwer E. Schiek staan, afkomstig uit Ulm aan de Donau (tussen Stuttgart en München). Naar verluid was Schiek een medewerker van Schempp-Hirth Flugzeugbau en onderzocht Schempp-Hirth de mogelijkheid om de Piel CP-301A Emeraude in productie te nemen. Het plan was om onderdelen te bouwen die door amateurbouwers voltooid zouden worden. Dit bleek echter niet levensvatbaar. Vervolgens werden de plannen en reeds gebouwde onderdelen overgenomen door Binder Aviatik in Donaueschingen.

In totaal werden onderdelen en plannen voor zesendertig toestellen overgenomen. Hiervan zijn twintig toestellen tot een CP-301A Emeraude afgebouwd. Binder Aviatik gaf deze toestellen constructienummers met de aanduiding “AB” (Amateur Bau). De D-ENRI draagt zo’n constructienummer: AB410. Hierdoor is dit oorspronkelijk als amateurbouw bedoelde toestel alsnog door een fabriek voltooid, wat voordelen oplevert bij het verkrijgen van een Bewijs van Luchtwaardigheid.

Elf van de zesendertig overgenomen exemplaren werden door Binder Aviatik niet voltooid. In 1962 nam Binder Aviatik een verbeterde versie van de CP-301 Emeraude in productie, de CP-301S Smaragd. Mogelijk zijn de onderdelen van de elf niet afgebouwde exemplaren hiervoor gebruikt. De CP-301S onderscheidde zich door een iets langer doorlopende staartvin. In totaal werden er vijfentwintig exemplaren van deze versie gebouwd (c/n 100 tot en met 124).

Er zijn meer AB4…-constructienummers uitgegeven, vermoedelijk liggend tussen AB400 en AB422. In de loop der jaren zijn er een aantal hiervan opgedoken.

D-EGEN Piel CP-301A Emeraude [AB402] (Stauning, juni 2015)

D-EMUF Piel CP.301A Emeraude [AB412] (Lelystad, 2 juni 1984)

D-EBAH Piel CP.301A Emeraude [AB422] (Lelystad, 2 juni 1984)

De D-ENRI heeft niet altijd haar huidige gele kleur gehad. Bij aflevering in 1962 door Binder Aviatik in Donaueschingen was het toestel wit met blauw. Op 2 juni 1962 ontving het zijn eerste Bewijs van Luchtwaardigheid. Dit werd om onbekende redenen vernieuwd op 4 juni 1965, kennelijk vanwege een eerdere luchtwaardigheidskwestie. In de jaren ’60 (29 juni – 3 juli 1965?) nam de D-ENRI deel aan de Deutschlandflug-rally met startnummer 223.

Wie de eerste eigenaar was, is onbekend, maar mogelijk was dat de bouwer E. Schiek. Vanaf begin jaren ’70 was D. Klein uit Herbach eigenaar, met het privéveldje Ettingshausen nabij Frankfurt als thuisbasis.

In 1996 werd Max Nopper eigenaar en verhuisde de D-ENRI naar Egelsbach. Tot maart 1997 had het toestel 1.823 vlieguren op de teller staan. Inmiddels heeft de D-ENRI meer dan 2.560 vlieguren geregistreerd. In 2000 werd het toestel grondig gerestaureerd, kreeg het een nieuwe bespanning en werd de huidige gele kleur aangebracht. Sindsdien heeft het al 634 uur gevlogen.

Een wandeling om de D-ENRI onthult een paar grappige details. Twee blauwe tankdoppen, afkomstig van een Volkswagen Kever, vallen meteen op. De D-ENRI beschikt over twee brandstoftanks: een van tachtig liter in de neus en een extra tank van twintig liter achter de zitplaatsen. Ook de knoppen van de twee gashendels zijn afkomstig van de schakelpook van een oude Kever.

Aan de rechterkant van de romp is een opsomming van enkele feitjes over het vliegtuigje te vinden, wat identificatie vergemakkelijkt.

De nieuwe Nederlandse eigenaar van de D-ENRI is Enrico Evers. En geef toe: als je Enrico heet, dan is een toestel met de registratie D-ENRI toch op je lijf geschreven! Misschien kan hij er zelfs “co” aan toevoegen – al is het de vraag of het Duitse Luftfahrt Bundesamt deze humor deelt.

Voorheen vloog Evers met de OE-ALG Brditschka HB-207 V-RG Alfa. Vanwege de overwegend gele kleur noemde hij dat toestel “Tweety”. Zijn nieuwe toestel is nog geler, dus het kan bijna niet anders dan dat het de bijnaam “Tweety II” krijgt.

Na aankomst op Lelystad Airport is de D-ENRI gestald in een hangaar aan het Hotel-platform. Naast Lelystad zal het toestel vermoedelijk ook regelmatig op Poreč in Kroatië te vinden zijn, waar de eigenaar geregeld verblijft.

De D-ENRI is een leuke en welkome aanwinst voor Nederland. Dergelijke vliegtuigtypen worden steeds zeldzamer. Het is prijzenswaardig dat er nog altijd enthousiastelingen zijn die ermee blijven vliegen, ook in ons land!