Lelystad, 29 april 2025 – Een Cirrus met een opvallend “giftig” kleurtje op Lelystad Airport. En dat terwijl de registratie juist “ontgiften” betekent: detox. De D-ETOX is een Cirrus SR22 GTS van de tweede generatie. Het constructienummer is 1954 en het bouwjaar 2006.
De eerste registratie werd op 14 mei 2006 toegekend en was N194SR. Per 11 juli 2006 werd de Cirrus in Engeland ingeschreven als G-DUAL. Het Engelse avontuur duurde tot 9 januari 2009, toen het toestel werd uitgeschreven en de registratie veranderde vanaf 12 maart 2009 in de D-ETOX.
Deze Cirrus werd oorspronkelijk wit geleverd, met een standaard en eenvoudige antracietkleurige striping. Naar schatting is het toestel rond 2022 overgespoten in het aquablauwe kleurenschema. Een apart en zeker niet standaard uiterlijk.
De D-ETOX maakte een retourvlucht vanuit Ganderkesee (EDWQ). Dat lijkt ook de thuisbasis van het toestel te zijn.
Hier had het verhaal kunnen stoppen, ware het niet dat onze aandacht werd getrokken door de naam op de neus van het toestel. Hier staat ‘Franken Bird Junior’ geschreven. Onder die naam staan twee data met plaatsnamen:
- Dec 29, 2015 – Coalgate, Oklahoma, USA
- July 11, 2020 – Cascais, Portugal
Franken Bird Junior
Een Frankenbird is de benaming voor een toestel dat bestaat uit delen van twee of meer vliegtuigen. De naam is geïnspireerd door het verhaal van Frankenstein, waarin een monster wordt gecreëerd uit verschillende lichaamsdelen. In de luchtvaart wordt deze term vaak met een vleugje humor gebruikt om het technische proces van het herstellen en samenstellen van een luchtwaardig vliegtuig uit beschadigde onderdelen te beschrijven.
F-35A Frankenbird
Een goed voorbeeld van een Frankenbird is de Lockheed Martin F-35A Lightning II met registratie 17-5269, van de USAF. Dit toestel is een echte Frankenbird geworden, samengesteld uit de 10-5015 (c/n AF-27) en de 17-5269 (c/n AF-211).
De 10-5015 liep zware schade op door een motorbrand op 23 juni 2014, op Eglin Air Force Base. De achterzijde van het vliegtuig raakte voor twee derde onherstelbaar beschadigd, maar de neussectie bleef grotendeels intact.
De 17-5269 liep schade op toen het neuswiel inklapte tijdens een landing op Hill Air Force Base in juni 2020. De schade aan het voorste deel van de romp was aanzienlijk. Uiteindelijk zijn deze twee delen samengesmolten, en sinds 25 maart 2025 vliegt het toestel weer als 17-5269 vanaf Hill Air Force Base.
Coalgate
Terug naar de gegevens op de neus van de D-ETOX. Op internet vinden we dat de N133DD Cirrus SR22 [0589] op 29 december 2015 hangend aan zijn parachute naar beneden kwam. De piloot en enige inzittende bleef ongedeerd.
Een Cirrus SR20/22 is uitgerust met een Cirrus Airframe Parachute System (CAPS). De N133DD was de 73e Cirrus die door middel van CAPS veilig landde, en de 59e waarbij dit zonder verlies van levens gebeurde.
Cascais
De verwachting is dat de tweede datum in Portugal eveneens verwijst naar een incident met een Cirrus. Hierover hebben we echter geen verdere informatie kunnen vinden. Wat we wel weten is dat de D-ETOX wel eens op Cascais gefotografeerd is in 2013. Het kan dus goed zijn dat met die aanduiding op de neus de D-ETOX zelf bedoeld wordt. Op 4 februari 2021 werd het Bewijs van Luchtwaardigheid (BvL) van de D-ETOX gewijzigd in een beperktere ‘Permit to Fly’. Vanaf 20 augustus 2021 had de D-ETOX weer een volledig BvL. Als gevolg waarvan de beperking was weten we niet.
In de staart
Nog een opmerkelijke verwijzing in de staart van de D-ETOX. Hier is een kleine afbeelding van een Cirrus hangend aan zijn CAPS te zien. Het lijkt erop dat dit iets met de historie van het toestel te maken heeft.
Theorie
Onze theorie is dat de D-ETOX op enig moment beschadigd is geraakt en uiteindelijk met behulp van onderdelen van andere Cirrussen weer luchtwaardig is gemaakt. Vermoedelijk is dat ook de reden dat het toestel is overgespoten.
Heeft iemand hier aanvullende informatie over? We horen het graag! En mocht onze theorie volledig de plank misslaan, dan horen we dat ook graag…
